Incipit prologus Bucolicorum Martii Valerii
Parva quidem arbitrio committo carmina magno:
Spes venit ista michi de pietate patrum.
Audet ut humanas infringere pica loquelas,
Agrestes temptat sic mea musa sonos.
Vos, precor, exiguis veniam concedite rebus:
Nam que magna placent, parva fuere prius.
Tytirus a molli surrexit in ardua clivo,
Cuius grandisonas vicit avena tubas.
Nos tenui labor est stipulas implere susurro
Et vix est humili colle tenere gradum.
Ditior ingenii maiores vena iuvabat,
At tamen his legitur surripuisse sopor:
Fortunatorum diffamavere trophea
Indelimatis plurima carminibus,
Commemoraverunt pretermittenda frequenter,
Pretermiserunt commemorabilia,
Decantaverunt inconsummabiliora
Formidandorum prelia celicolum.
Excusabuntur natura pauperiores:
Dormitaverunt irreprehensibiles.
Ergo, parve liber, patres imposce benignos:
Affectumque probent iudiciumque tegant.
Colonna con sottomenu di navigazione
