D 80
[1] DOLO -as -avi -are, idest levigare, planare, preparare, percutere, unde Oratius (sat. 1, 5, 22-23) 'ac mule nauteque caput lumbosque saligno fuste dolat', et hinc verbalia, et hec dolatura -e, idest dolatio vel id quod dolando aufertur de ligno vel id cum quo dolatur, et hic et hec dolatilis et hoc -le, aptum ad dolandum, [2] et hoc dolatorium -rii, locus in quo dolatur, et hec dolabra -bre vel hoc dolabrum -bri pro eodem, scilicet instrumentum dolandi, idest bipennis, unde Iuvenalis (8, 248) 'si lentus pigra muniret castra dolabra'; [3] unde hec dolabella -le et hoc dolabellum diminutiva; vel dolabra dicitur, quasi dulabra, quia duo habet labra. [4] Item a dolo hoc dolumen, idem quod dolabra. Dolo et ab eo composita activa sunt et corripiunt ubique hanc sillabam do.
Colonna con sottomenu di navigazione
