B 118
[1] BROCCUS -a -um, qui labra superiora tumida habet, unde hec brocca, marina belua, quia grossa sit; et brocca quoddam vas, quasi labrosa, et brocci dicuntur acus lignee ex quibus mortuus in cilicio suitur, [2] unde brocco -as, quod non est in usu, sed componitur imbrocco -as, idest broccis suere, et est activum.
Colonna con sottomenu di navigazione
