S 224
[1] SCALPO -is -psi -ptum, idest gratare, et proprie scalpere est cum uno digito vel duobus caput gratare, et est proprium simiarum et luxuriosorum, quod vitium fuit Magni Pompei maximum, unde quidam sapiens 'Magnus, quem metuunt homines, digito uno caput scalpit: quid dicas hunc sibi velie virum?' [2] Unde hoc scalprum vel hic scalprus, idest ferrum quo corium aptatur et raditur, vel cultellus et canipulus scriptorum; Oratius (sat. 2, 3, 106) 'si scalpra et formas non sutor', et Martianus (3, 224 p. 60, 6-7) 'scalprum primo vibranti demonstrabat acumine'; et scalprum vel scalprus, quoddam ferreum instrumentum quod alio nomine dicitur celtes, unde hoc scalpellum -li et hic scalpellus -li diminutiva. [3] Item a scalpo scalpurio -ris, idest scalpere, et scalpito -as, frequenter scalpere. Scalpo activum est cum suis compositis, si qua habet.