S 195
[1] SOPHOS grece, latine dicitur sapiens vel cautus, sapienter dictus, et versa -os in -us dicitur hic sophus -phi, idest sapiens; [2] unde hic sophista -te, in loquendo deceptor, verborum intricator, apparens sapiens sed non existens, unde sophisticus -a -um, fraudulentus, deceptorius, unde sophistico -as, decipere verborum involutione. [3] Item a sophus hoc sophisma -tis, sermo involutus ubi in falsis sententiis connexionis veritas manet, unde sophismaticus -a -um, qui loquitur per sophismata vel ad sophismata pertinens, et hinc sophismatico -as, idest sophismate decipere; et nota quod sophista quandoque accipitur pro sapiente vel sapienter loquente, et precipue apud antiquos. [4] Item a sophus hec sophia -e, idest sapientia; et componitur et dicitur hic philosophus, idest amator sapientie, unde hec philosophia -e, idest amor sapientie, et philosophicus -a -um, [5] et philosophor -ris, idest studere sapientie vel docere vel tractare eam. Et nota quod philosophus est idem quod sapiens, et philosophia idem quod sophia vel sapientia vel philosophice loqui, quamvis interpretatio videatur aliud sonare, quod fuit factum a Pitagora, sicut supra distinximus.
Colonna con sottomenu di navigazione
