P 98
[1] PIUS -a -um, religiosus, misericors, benignus, propitius, et comparatur per suppletionem: pius, magis pius, piissimus; [2] unde pie, magis pie, -sime, [3] et hec pietas -tis, scilicet virtus per quam patrie, benivolis et coniunctis sanguine offìcium et diligens attribuitur cultus, vel qua sanguine coniunctis benivoli efficimur, [4] et pieticus -a -um, pius et compassivus, [5] et pio -as, purgare, mundare, [6] unde hoc piaculum, idest culpa, peccatum, scelus, quia piandum sit, ut 'Eva intulit piaculum', idest mortem, culpam, peccatum, et piaculum quod piat, scilicet sordis ablutio, peccati et culpe piatio, remedium, ut 'Maria contulit piaculum', idest vitam, remedium culpe; [7] unde hic et hec piacularis -e, quod piat vel quod est dignum expiatione, unde et piacularis dicitur hostia que offertur pro peccato. [8] Pio componitur expio -as, purgare, unde expiatorium dicitur locus ubi anime expiantur; [9] similiter pius componitur impius -a -um, qui sine pietate est, et ponitur pro infideli, iniquo, quia non est equus sed inequalis et pravis operibus maculatus; et omnis impius est iniquus et non e converso; et comparatur; [io] unde hec impietas -tis et impio -as, impie agere vel impium facete; Prudentius in libro Ymnorum 'coinquinatum cor vitii impiavit'.
Colonna con sottomenu di navigazione
