M 145
[1] MUNGO -is -xi -ctum, idest purgare, sordes auferre, et proprie est mucum de naso extrahere et proicere, et quod remanet de combustione candele auferre, unde et sepe ponitur pro decipere vel decipiendo aliquid auferre, expoliare. [2] Unde hic mucus -ci, putredo que de naso extrahitur et proicitur, unde muco -as, idest mucum auferre, vel muco deturpare, vel mucum facere; [3] et componitur demuco -as, mucos auferre, purgare, emuco -as, in eodem sensu. [4] Mucus componitur muculentus -a -um, idest sordidus, muco plenus; Prudentius in libro Imnorum 'muculentis naribus salutasti invidum'; et comparatur -or -mus; [5] unde muculente -tius -me adverbium, et hec muculentia -e, abundantia et plenitudo muci. [6] Mungo componitur commungo -is, demungo, emungo, unde hoc emunctorium, idest purgatorium, scilicet ferrum cum quo candelam emungimus, et emunctus -a -um, idest purgatus; [7] immungo, valde vel intus vel intro mungere, permungo, remungo; et est mungo activum cum suis compositis et facit preteritum in -xi et supinum in -ctum.
Colonna con sottomenu di navigazione
