G 47
[1] GERA grece, latine interpretatur sacrum vel sanctum. Inde geraticus -a -um, idest sacer vel sanctus, et hec geratica, quoddam genus carte que ad sacros libros eligebatur, similis augustee, sed subcolorata, unde geratice dicuntur sacerdotales et sacre littere quedam apud Egiptios. [2] Et hec gerabotana, quedam herba quia remediis hominum et purifìcationibus sacerdotum apta a gentilibus probaretur, unde et eam pontifìces sagmen vocabant, quasi sacimen; [3] hec et verbena, quia pura, et est consecrata Veneri per contrarium, quia frigida est; unde verbena quasi Veneris vena, quia prodest fribolis, si bibatur. [4] Item a gera hic geron -tis, et hic geronta -te, idest senex vel sacerdos, unde geronteus -a -um et geronticus -a -um, idest senilis vel sacerdotalis, [5] et hoc gerontocomium, idest hospitale, locus venerabilis in quo pauperes et propter senectutem solam infirmi homines curantur et pascuntur. Et videtur compositum a geron et comos, quod est villa, vel comedo, quia talis locus in locis silvosis et in villis solet esse, ut ibi gerontes comedant et refìciantur. [6] Item gera componitur cum pigra, et dicitur hec gerapigra, idest sacra pigra: est enim optima medicina; [7] et cum archos, quod est princeps, et dicitur hic et hec gerarcha -che, idest sacer princeps sicut episcopus, unde hec gerarchia -e, eius potestas, sicut sacer principatus.
Colonna con sottomenu di navigazione
