Tasti di scelta rapida del sito: Menu principale | Corpo della pagina | Vai alla colonna di sinistra

Colonna con sottomenu di navigazione


immagine Dante

Contenuto della pagina


-
Menu di navigazione

Nemesianus
Eclogae

III

Nyctilus atque Micon nec non et pulcher Amyntas
torrentem patula vitabant ilice solem,
cum Pan venatu fessus recubare sub ulmo
coeperat et somno laxatus sumere vires;
quem super ex tereti pendebat fistula ramo.
Hanc pueri, tamquam praedam pro carmine possent
sumere fasque esset calamos tractare deorum,
invadunt furto; sed nec resonare canorem
fistula quem suerat nec vult contexere carmen,
sed pro carminibus male dissona sibila reddit,
cum Pan excussus sonitu stridentis avenae
iamque videns, Pueri, si carmina poscitis inquit,
ipse canam: nulli fas est inflare cicutas,
quas ego Maenaliis cera coniungo sub antris.
Iamque ortus, Lenaee, tuos et semina vitis
ordine detexam: debemus carmina Baccho .
Haec fatus coepit calamis sic montivagus Pan:
Te cano, qui gravidis hederata fronte corymbis
vitea serta plicas quique udo palmite tigres
ducis odoratis perfusus colla capillis,
vera Iovis proles: iam cum post sidera caeli
sola Iovem Semele vidit Iovis ora professum.
Hunc pater omnipotens, venturi providus aevi,
pertulit et iusto produxit tempore partus,
hunc Nymphae Faunique senes Satyrique procaces,
nosque etiam Nysae viridi nutrimus in antro.
Quin et Silenus parvum veteranus alumnum
aut gremio fovet aut resupinis sustinet ulnis,
evocat aut risum digito motuve quietem
allicit aut tremulis quassat crepitacula palmis.
Cui deus arridens horrentes pectore setas
vellicat aut digitis aures adstringit acutas
applauditve manu mutilum caput aut breve mentum
et simas tenero collidit pollice nares.
Interea pueri florescit pube iuventus
flavaque maturo tumuerunt tempora cornu.
Tum primum laetas ostendit pampinus uvas:
mirantur Satyri frondes et poma Lyaei.
Tum deus: " O Satyri, maturos carpite fetus ",
dixit, " et ignotos primi calcate racemos ".
Vix haec ediderat, decerpunt vitibus uvas
et portant calathis celerique elidere planta
concava saxa super properant: vindemia fervet
collibus in summis, crebro pede rumpitur uva
nudaque purpureo sparguntur pectora musto.
Tum Satyri, lasciva cohors, sibi pocula quisque
obvia corripiunt: quae fors dedit, arripit usus.
Cantharon hic retinet, cornu bibit alter adunco,
concavat ille manus palmasque in pocula vertit,
pronus at ille lacu bibit et crepitantibus haurit
musta labris; alius vocalia cymbala mergit
atque alius latices pressis resupinus ab uvis
excipit; at potu saliens liquor ore resultat,
spumeus inque umeros et pectora defluit umor.
Omnia ludus habet cantusque chorique licentes;
et venerem iam vina movent: raptantur amantes
concubitu Satyri fugientes iungere Nymphas
iamiamque elapsas hic crine, hic veste retentat.
Tum primum roseo Silenus cymbia musto
plena senex avide non aequis viribus hausit.
Ex illo venas inflatus nectare dulci
hesternoque gravis semper ridetur Iaccho.
Quin etiam deus ille, deus Iove prosatus ipso,
et plantis uvas premit et de vitibus hastas
integit et lynci praebet cratera bibenti .
Haec Pan Maenalia pueros in valle docebat,
sparsas donec oves campo conducere in unum
nox iubet, uberibus suadens siccare fluorem
lactis et in niveas adstrictum cogere glebas.