N 34
[1] NERVUS -vi, idest vinculum membrorum, dictus a greco: Greci enim nervos neura vocant; vel nervus dicitur quasi inervus ab inherendo, quia artuum coniunctiones invicem his sibi inhereant. [2] Unde hic nervulus -li diminutivum, et nervosus -a -um, plenus nervis vel fortis, et quandoque sic dicitur superbus; et comparatur; [3] unde nervose -sius -sime adverbium, et hec nervositas -tis; et nervicosus -a -um et nervulosus -a -um, idem quod nervosus. [4] Item a nervus per compositionem hic et hec enervis -e, idest sine nervis, solutus, debilis, effeminatus; unde enerviter adverbium, et enervitus, idest solute, debiliter; vel enervitus usque a nervis. [5] Item a nervus nervo -as, nervis coniungere vel nervos alicui dare; [6] et componitur denervo -as, dissolvere, debilitare, vel valde nervare; enervo -as, dissolvere, demollire, debilitare, quasi extra nervos ponete; Ovidius De remediis 'enervant animos cithareque iocique lireque'. Nervo activum est cum omnibus suis compositis.
Colonna con sottomenu di navigazione
