I 82
[1] IOTA proprie dicitur hec littera i apud Grecos, sed quandoque ponitur simpliciter pro littera qualibet, unde illud 'non preteribit unum iota'. [2] Unde hic iotacismus -smi, idest vocalium litterarum exilis pronuntiatio, vel quando in iota littera duplicatus est sonus, scilicet quando pro uno iota duo pronuntiantur vel e contrario; vel quando unum exilius, duo spissius sonant: nam unum spissius duo exilius proferri debent. [3] Et hinc componitur idiota, de quo superius iam tractatum est.
Colonna con sottomenu di navigazione
