P 173
[1] PTOTOS, idest casus, [2] et componitur cum anti, quod est contra, et dicitur hec antitosis, idest casus pro casu positio et generaliter accidentis pro accidente positio, sed a frequentiori nomen accepit; [3] et cum sin, quod est cum, et dicitur hec sintosis, idest intransitiva coniunctio diversorum casuum et generaliter diversorum accidentium, sed a frequentiori nomen accepit; [4] et cum polis quod est pluralitas, et dicitur poliptoton, scilicet cum diversis casibus sententia variatur, ut 'ex nichilo nichil, in nichilum nil posse reverti'; [5] et cum a, quod est sine, et dicitur aptotus -a -um, quasi sine casu; [6] et cum monos, quod est unum, et dicitur monoptotus -a -um, unum casum habens, diptotus -a -um, duos casus habens, triptotus -a -um, tres, tetraptotus -a -um, IIII, pentaptotus -a -um, V, exaptotus -a -um, VI casus habens. [7] Distingue ergo: illud nomen est aptotum quod habet tantum unam terminationem et tantum in uno casu et propter concidentiam in pluribus, ut 'Iupiter', 'fas', 'nefas'; monoptotum est illud quod unam solam terminationem habet in quolibet casu, ut 'nequam'; diptotum est illud nomen quod duas habet terminationes in uno genere et uno numero in diversis casibus, ut 'tabi, tabo'; et sic expone reliqua.