I 38
[1] Hoc IECUR, idest epar, fìcatum; et dicitur iecur quasi iapir, quia ignis ibi iaceat et ibi habeat sedem, qui in cerebrum subvolat, inde ad oculos et ad cetera membra diffunditur et, calore suo, sucum ex cibo tractum vergit in sanguinem. [2] Et nota quod antiqui dicebant hoc ieciner vel iecinus -ris, pro quo dicimus iecur -oris.