H 10
[1] HEBEO -es -ui hebere, idest stupere, tardare, pigrere, obtundi, obcecari, obscurari, unde hic et hec hebes -tis, idest piger, tardus, obtusus, stupidus, amens; et comparatur -tior -simus, [2] unde hebenter -tius -me adverbium, et hec hebetudo -nis, pigritia, fatuitas, obtusio, tarditas, et hebeto -as -avi, suffocare, obscurare, obcecare, obtundere, hebetem facere, [3] et hinc hebeteo -es, idem quod hebere, idest esse vei fieri hebetem, unde hebetesco -scis inchoativum in eodem sensu, [4] sicut ab hebeo hebesco -scis, inchoativum in eodem sensu; et proprie tamen hebescit qui nature usu tepescit, hebetescit qui amittit aciem. Hebeo -es cum omnibus suis compositis, si qua habet, est neutrum et caret supino. Hebeto -as activum est; et omnia predicta, sive verba sive nomina, corripiunt hanc sillabam he-.
Colonna con sottomenu di navigazione
