G 101
[1] Hic et hec GRUS -is a sono vocis dicitur, unde hec grucula -le diminutivum, et gruinus -a -um, [2] et gruo -is, convenire, concordare, sed non est in usu, et est tractum a gruibus, que maxime servant in vola-ni concordiam, unde etiam dicuntur dedicate Concordie; [3] vel ideo tractum est a gruibus, quia de tibiis gruum solent fieri fìstule, que maximam reddunt consonantiam et convenientiam et concordiam, unde ponitur gruere pro convenire; [4] et componitur congruo -is, idest convenire, concordare, et inde congruus -a -um, idest conveniens, et comparatur per suppletionem, unde congrue et congruenter adverbia et hec congruitas, idem quod congruentia idest convenientia. [5] Congruus componitur incongruus, idest inconveniens, et comparatur, unde incongrue et hec incongruitas; [6] disgruo, idest disconvenire, discordare; ingruo -is, idest maturare, imminere, impendere, instare; et proprie dicitur de malo: malum ingruit, quia contra congruum et bonum est quod impendet, idest contra congruitatem venit. Gruo neutrum est cum omnibus suis compositis et facit supinum in grutum.
Colonna con sottomenu di navigazione
