I 51
IMO adverbium est eligendi et tantum valet quantum potius. Quandoque est adverbium affìrmandi et tunc tantum valet quantum certe. Quandoque est coniunctio illativa et tunc valet quantum igitur. Et est scribendum imo, per unum m, et, causa differentie ad ablativum predicti nominis, scilicet imus -a -um, debet esse accentus in fine et debet m aliquantulum compresse sonare cum i, licet m sit de sequenti sillaba, sed causa differentie fit hoc.